Cairo

Dit weekend was het tijd om er even uit te zijn, na weken in het dighouse.
En ik had behoefte aan wat sneller internet om een ‘proposal’ af te maken dat uiterlijk 30 september moest zijn verstuurd. Last minute' werk dus.
De proposal gaat over een presentatie die ik wil gaan houden op een conferentie over Egypte in New York in de zomer van 2011. Eind van het jaar wordt bekend of mijn voorstel is geaccepteerd door the scientific board. Spannend.

Het plan was om dit op donderdagavond in mijn hotel kamer te doen: airco, snel internet, drankje er bij. Voor de vrijdag had ik nog geen plannen.
Het zat niet helemaal mee en ik was tegen 2 uur ’s nachts klaar. En toen werkte mijn internet niet meer. Even wat kleren aangeschoten en opnieuw geprobeerd in de lobby van het hotel. Daar is het me uiteindelijk gelukt om het te mailen naar New York.

Vrijdagochtend schrok ik wakker om 9.30u en stond snel op om het ontbijt te halen en om op tijd uit te checken. In het restaurant trof ik Katie, een Amerikaanse dig-collega die werkt met de scanning apparatuur,en toen bleek dat de klok een uur verschoven was naar wintertijd. Had men mij vergeten te vertellen. Haar ook trouwens, ook zij was veel te vroeg opgestaan.
Zij had een auto geregeld om naar Saqqara en omstreken te rijden en vroeg of ik zin had om mee te gaan. Wel, waarom niet.

De trip had twee kanten. We hebben gezien wat we wilden zien en we kregen gedoe met de chauffeur. Hij had heel andere ideeën over de afspraken die Katie had gemaakt dan Katie.
Onze trip ging langs de piramiden van Dahshur, het museum van het oude Memphis (‘Elvis left the building’ in het nieuwe Memphis, Tennessee) en Saqqara.
De piramiden van Dahshur zijn gebouwd door de vader van Khufu, de bouwer van de eerste piramide van Giza. Aan Snofru worden 2 piramiden toegeschreven. Op zich vreemd, want je kan maar op een plaats worden begraven. Maar we weten niet waar hij begraven is!
De zgn. ‘’knik piramide’ is zo gebouwd omdat er tijdens de bouw problemen met de fundatie ontstonden. Het gewicht van de piramide was te veel voor de ondergrond. Om die reden is de top onder een andere hoek afgebouwd. Dat scheelde veel gewicht. Misschien is dat de reden dat de tweede piramide daar is gebouwd, de zgn. ‘rode piramide’.
De laatste is te bezoeken en je kan in de grafkamer gaan. Dat hebben we gedaan en het is een leuke ervaring. Er zijn 3 kale ruimten, afgewerkt met gepolijst graniet. Spiegelglad en de granietblokken zijn heel groot en passen alsof ze met een laser op maat zijn gesneden. Let wel, in die tijd (ca. 2600 v. Christus) was er alleen zacht koper gereedschap. Dit is allemaal uitgehakt met stenen gereedschap van Doriet. En daar sta je dan, zo’n 25 mtr onder de grond en met een hele piramide boven je. Het is misschien niet de grootste piramide, maar groot genoeg. Helaas, we mochten geen foto’s nemen.
Van Dahshur zijn we naar Memphis gereden. Het ligt midden in Cairo en het is maar een klein stukje dat kan worden opgegraven van het oude Memphis, de hoofdstad van faraonisch Egypte van 3000-300 v. Chr. Er is een museum met een aantal beelden uit verschillende perioden. Niet zo heel bijzonder, maar toch leuk om even aan te doen als je er toch langs rijdt. Katie heeft als hobby om foto’s van zichzelf te maken bij een belangrijk monument. Het ziet er bezopen uit. Het is wel leuk om te doen. O het uit te proberen, heb ik het bij het onvoltooide beeld van Ramses ook eens geprobeerd. Het ziet er inderdaad achterlijk uit en het is best wel moeilijk om toch iets van het beeld op de foto te krijgen.
Wordt vervolgd!
Vervolgens Saqqara, in mijn ogen – ik weet dat ik niet helemaal objectief ben – de mooiste plek qua geschiedenis op aarde. Er ligt daar Egyptische geschiedenis onder de grond uit de gehele Egyptische periode. Men is daar in 3000 v. Chr. Voor het eerst gaan begraven, en dat hebben ze volgehouden tot in de 5e eeuw na Chr.
Eerst naar de trappiramide en vervolgens naar de piramide van Teti. De trappiramide is de eerste piramide in Egypte (ca. 2700 v. Chr.), die van Teti is later, van rond 2300 v. Chr.
Van Teti’s piramide is alleen de ondergrondse grafkamer over en een berg bouwmateriaal. In de latere periode werd de kern van piramide niet meer van steen gemaakt maar van mudbricks. Met daarover een afdeklaag van glanzende stenen. Die stenen zijn gebruikt voor de bouw van paluizen in het later Cairo, dus alleen de geërodeerde berg mudbrick is nog over.
De grafkamer van Teti is voor een groot deel voorzien van hiërogliefen met bezweringen om de koning te helpen bij zijn leven na de dood. De eerste grote teksten ter wereld. Maar opnieuw, helaas geen foto’s.
Daarna nog een rondje door wat grafkamers van andere heren van de elite. En toen terug naar het hotel.

Om de trip heen was er dus gedoe met de chauffeur. Hij kwam een uur te laat, naar zijn zeggen vanwege de wintertijd. Hmmm, had hij dan niet te vroeg moeten komen? Toen begon hij over de toegangsprijzen. Volgens Katie waren die inbegrepen in de prijs voor de trip, volgens hem niet. Daarin bleek hij gelijk te hebben, toen we de man van het hotel belden.
Stoppen voor foto’s onderweg kon volgens hem niet, omdat het een tweebaans weg is. Hmm, wel eens in Egypte gereden? Ze stoppen gerust twee breed op een snelweg. Hij werd steeds humeuriger. Tot Dahshur ging het wel goed, maar op de weg terug was hij heel negatief over Memphis. Tegen zijn zin, zijn er toch langs gegaan. Hij bood aan om tickets voor ons te kopen bij Saqqara, dan konden we snel verder. We hebben maar zelf gedaan en bleek het nieuwe Saqqara museum geopend. Dat was heel interessant. Voor Saqqara gaf hij ons een uur, volgens hem was dat normaal. Alleen de trappiramide duurde al anderhalf uur. Hij wilde toen niet meer naar die van Teti. Na enig aandringen(ofwel scherpe protesten) mochten we nog een kwartiertje naar Teti. Want hij had een andere afspraak. Zal best, maar wij hadden betaald voorde hele dag en niet voor een deel!
Na een kwartier kwam hij opgewonden ons ophalen, want hij had haast en dreigde weg te rijden. Haast had hij inderdaad, hij reed als een gek. Totdat hij bijna zijn auto te hard door een kuil liet rijden en zijn vooras een geweldige optater kreeg. Daar schrok hij genoeg van om het iets rustiger te doen.
Geen bakshees (fooi) voor de chauffeur. En, toen Katie haar beklag deed over de chauffeur in het hotel kreeg ze haar geld terug. Keurig afgehandeld door het hotel, dus.
Ach, we konden er wel om lachen en hebben de trip afgesloten met een glas vers geperste vruchtensap (granaatappel met mango).

’s Avonds reden we met de net gearriveerde field school studenten terug. Omdat we nu met zoveel mensen zijn, is er een extra bus gehuurd. Die reed ons rechtstreeks terug van het hotel naar de dighouse.
Daar wachtte ons een verrassing. Er was wel veel wind in Cairo, maar niet bijzonder. In de Fayum had een zandstorm huisgehouden. Verschillende tenten waren ingestort. In mijn tent lag alleen een laagje zand van een halve centimeter. Ik denk dat mijn kleren de eerste tijd een beetje zullen schuren. Ik heb mijn slaapzak wel uitgeschud, maar het zand bleef voelbaar.
Tja, we verblijven nu eenmaal in de woestijn.